Eén boek, één klas
‘Eén boek, één klas, dat is een aanpak die voor mijn klas heel goed werkt. Met mijn groep 6 uit Rotterdam-Zuid heb ik al vier boeken integraal in de klas gelezen. Borealis van Marloes Morshuis, bijvoorbeeld. En Mijn broer en ik van Abdelkader Benali. Ik ben heel blij dat ik daar op mijn school de ruimte voor krijg.’
‘Op dit moment lezen we Het Achterhuis van Anne Frank. Dat is pittige kost voor tienjarigen, maar het levert veel op. De eerste reactie van kinderen bij het zien van zo’n dik boek is: gaan we dat allemaal lezen? Dan zeg ik: Nou en of. Van bladzijde één tot en met 302. We lezen in een tempo van zo’n tien bladzijden per dag, dan zijn we in een week of zes door het boek. Dat kost tijd, maar als je alle leerdoelen bekijkt die je daarmee bereikt, dan kun je er zo acht wegschrappen.
Je ziet het taalgebruik en de woordenschat vooruitgaan– Geert, leerkracht groep 6
Bovendien is dit zoveel leerzamer dan een taalmethode waarin je vragen moet beantwoorden over een voorgekookte tekst. Je komt nog eens onalledaagse woorden tegen, zoals ‘immers’. Zo leren ze vanzelf dat ‘immers’ een verwijswoord is van oorzaak en gevolg en dat het een causaal verband aangeeft. Als je dat eenmaal weet, dan is elke les over verwijswoorden voortaan een invuloefening.
Met Het Achterhuis lees je echte literatuur over universele thema’s als verliefdheid en angst. Over momenten van besef die elk kind wel eens heeft: ben ik wel een kind van mijn ouders? Omdat het een primaire bron is, is het veel rijker dan een gemiddeld fictieverhaal, dat vaak geromantiseerd en gedramatiseerd is. Echter dan dit gaat het niet worden, zeg ik dan. Je krijgt pure, historische feiten. Dat is heel rauw, ruw en spannend, maar zo prachtig beschreven. Anne schreef de mooiste zinnen. ‘Ik geef meer om herinneringen dan om jurken,’ bijvoorbeeld.
Die taal, die spitsvondigheid, om die met leerlingen uit te pluizen en te begrijpen, dat is echt pure magie. Dat ik dat met ze bereik en dat we daarvan kunnen genieten – daar kan geen tien op een rapport tegenop. Je ziet het taalgebruik en de woordenschat van de leerlingen met stappen vooruitgaan.’
